Dit is een bijklets-blogje

Hier ben ik weer! Ik ben helemaal klaar met die stilte op mijn blog. Het werd weer eens tijd dat ik de zoveelste poging deed om achter mijn laptop te kruipen, WordPress op te starten en om een blogje te tikken. Ik heb zóveel meegemaakt en er is zoveel veranderd de afgelopen maanden, dat ik jullie één groot kletspraatje verschuldigd ben. Anders kan ik gewoon niet mijn blog weer oppakken (want dat is het plan ja, haha). Pak een kop thee of koffie erbij (maar kijk uit dat je het niet over je laptop heen gooit, want dat deed ik vorige week (lang leve Laura-acties)) en het liefst een roze koek om  in de sfeer te komen.

Maart

De schrijf-/bloginspiratie is ver te zoeken de laatste tijd. De woorden zitten wel in mijn hoofd, maar krijg ik niet op papier of op het beeldscherm van mijn laptop. En dat terwijl ik altijd zo zen en gelukkig word van een potje woordenkotsen (ah, dat klinkt echt smakelijk hè? Hihi. Forgive me). Ik denk dit probleem gewoon tussen mijn oren zit, het geen inspiratie hebben. Ik denk dat ik gewoon moet typen (net zoals ik nu doe) en mijn pen erbij moet pakken en in mijn Traveler's Notebook moet gaan schrijven. En dat dan de woorden vanzelf komen. Ja, dat is mijn doel van deze maand. Vaker schrijven, want ik vind het niet voor niets zo leuk.

Ineffable

Met een goed gevulde boodschappentas fietste ik wat onhandig door het centrum van Leiden naar mijn eigen studentenstulpje. Ik was aan het opletten dat de tas niet zou scheuren (want dat gebeurt mij te vaak, zelfs met 'stevige' canvastasjes) en ondertussen was ik ook nog bezig met het ontwijken van fietsers die aan de verkeerde kant van de weg reden. Een hele uitdaging hoor, dat fietsen door de stad. Haha. Het zonnetje scheen en er zaten zelfs al mensen op terrasjes. Ik moest er zelf niet aan denken om in die kou (het was ook koud ja) op het terras te zitten. Maar, met een dikke winterjas, 10 dekentjes een een hele grote kop thee moet het wel lukken denk.  Oké, ik dwaal weer af.

Rammen op het toetsenbord

Ik zit nu in mijn nieuwe studentenkamer in Leiden met het ouderwetse gaskacheltje aan (heel knus) en een kop thee naast me achter de laptop. Mijn trouwe laptop heb ik de afgelopen tijd een beetje in de steek gelaten, ik heb er alleen Netflix (en dan met name Homeland) op gekeken... Het toetsenbord voelt nu wat onwennig, omdat ik op stage op een Mac werk. Ik wilde toch even met jullie kletsen, over hoe het met mij gaat en waar ik mee bezig ben. Al kunnen jullie natuurlijk niet 'live' terugpraten. Hihi. Nou, ik hoor jullie wel in de reacties. Nu ga ik eerst even rammmen op het gekke toetsenbord alsof mijn leven er vanaf hangt. Omdat ik het heb gemist.